اوره چیست و چگونه از بدن دفع می شود؟

اوره که کاربامید نیز نامیده می شود، دی آمید اسید کربنیک است. فرمول آن CONH₂₂ است. ای ن ماده کاربردهای مهمی به عنوان کود و مکمل خوراک و همچنین ماده اولیه برای ساخت پلاستیک و دارو دارد. این ماده بی رنگ و کریستالی است که در دمای 132.7 درجه سانتیگراد (271 درجه فارنهایت) ذوب می شود و قبل از جوشیدن تجزیه می شود.

در جریان تجزیه پروتئین ها، گروه های آمینه (NH2) از اسیدهای آمینه که بخشی از پروتئین ها را تشکیل می دهند، حذف می شوند. این گروه های آمینه به (NH3) تبدیل می شوند که برای بدن سمی است و بنابراین باید توسط کبد به اوره تبدیل شود. سپس به کلیه ها می رود و در نهایت از طریق ادرار دفع می شود.

این ماده اولین بار در سال 1773 توسط شیمیدان فرانسوی هیلر-مارین روئل از ادرار جدا شد. تهیه آن توسط شیمیدان آلمانی فردریش ویلر از سیانات آمونیوم در سال 1828 اولین سنتز آزمایشگاهی پذیرفته شده از یک ترکیب آلی طبیعی از مواد معدنی بود. اوره در حال حاضر به صورت تجاری در مقادیر زیادی از آمونیاک مایع و دی اکسید کربن مایع تهیه می شود. این دو ماده تحت فشارهای بالا و دماهای بالا ترکیب می شوند و کاربامات آمونیوم را تشکیل می دهند که سپس در فشارهای بسیار کمتر تجزیه می شود و اوره و آب تولید می کند.

اوره کشاورزی

از آنجایی که مقدار نیتروژن آن زیاد است و به راحتی در خاک به آمونیاک تبدیل می شود، این ماده یکی از غلیظ ترین کودهای نیتروژن دار است. یک ترکیب ارزان قیمت است که در کودهای مخلوط گنجانده می شود و همچنین به تنهایی در خاک استفاده می شود یا روی شاخ و برگ اسپری می شود.

کودهای متیلن- اوره می دهد و نیتروژن را به آرامی، پیوسته و یکنواخت آزاد می کند و یک سال ذخیره کامل در یک زمان مصرف می شود. اگرچه نیتروژن آن به شکل غیر پروتئینی است، اما می تواند توسط حیوانات نشخوارکننده (گاو، گوسفند) استفاده شود و بخش قابل توجهی از پروتئین مورد نیاز این حیوانات را می توان از این طریق تامین کرد.

استفاده از این ماده برای ساخت رزین اوره پس از استفاده از آن به عنوان کود از نظر اهمیت در رتبه دوم قرار دارد. مقادیر زیادی از آن نیز برای سنتز باربیتورات ها استفاده می شود.

اوره با الکل ها واکنش می دهد تا یورتان و با استرهای مالونیک تولید اسید باربیتوریک کند. با برخی از هیدروکربن های آلیفاتیک زنجیره مستقیم و مشتقات آنها، اوره ترکیبات کریستالی تشکیل می دهد که برای خالص سازی مواد موجود مفید است.

بیش از 90 درصد از تولید صنعتی اوره در جهان برای استفاده به عنوان کود آزاد کننده نیتروژن در نظر گرفته شده است. اوره دارای بالاترین میزان نیتروژن در بین تمام کودهای نیتروژن دار جامد است. بنابراین، هزینه حمل و نقل پایینی به ازای هر واحد ماده مغذی نیتروژن دارد.

اوره در صنعت

اوره در واکنش‌های کاهش غیرکاتالیستی انتخابی (SNCR) و کاهش کاتالیزوری انتخابی (SCR) برای کاهش آلاینده‌های NOx در گازهای خروجی ناشی از احتراق موتورهای دیزل، سوخت دوگانه و موتورهای گاز طبیعی بدون سوخت استفاده می‌شود. به عنوان مثال، سیستم BlueTec، محلول اوره مبتنی بر آب را به سیستم اگزوز تزریق می کند.

آمونیاک تولید شده از هیدرولیز اوره با انتشار اکسید نیتروژن واکنش داده و در مبدل کاتالیزوری به نیتروژن و آب تبدیل می شود. کامیون‌ها و اتومبیل‌هایی که از این مبدل‌های کاتالیزوری استفاده می‌کنند باید مایع خروجی گازوئیل، محلولی از اوره در آب را حمل کنند.

ماده ای در مایع اگزوز دیزل (DEF) که 32.5 درصد اوره و 67.5 درصد آب یونیزه شده است. DEF به جریان اگزوز خودروهای دیزلی پاشیده می شود تا انتشارات خطرناک NOx را به نیتروژن و آب بی ضرر تجزیه کند.
یکی از اجزای خوراک دام که منبع نسبتاً ارزانی از نیتروژن برای تقویت رشد فراهم می کند.
یک جایگزین غیر خورنده برای سنگ نمک برای یخ زدایی جاده ها.این اغلب جزء اصلی جایگزین‌های نمک دوستدار حیوانات خانگی است، اگرچه نسبت به نمک سنگ سنتی یا کلرید کلسیم مؤثرتر است.

برای خرید و فروش اوره که کاربامید نیز نامیده می شود، دی آمید اسید کربنیک است. فرمول آن CONH₂₂ است. اوره کاربردهای مهمی به عنوان کود و مکمل خوراک
یک عنصر اصلی در پاک کننده های مو مانند Nair و Veet.
عامل قهوه ای شدن در چوب شور تولید شده در کارخانه.
یکی از مواد تشکیل دهنده برخی از کرم های پوست، مرطوب کننده ها، نرم کننده های مو، و شامپوها
عامل بارورسازی ابرها به همراه سایر نمکها

برای استفاده در صنعت، اوره از آمونیاک مصنوعی و دی اکسید کربن تولید می شود.

از آنجایی که مقادیر زیادی دی اکسید کربن در طی فرآیند تولید آمونیاک به عنوان یک محصول جانبی از هیدروکربن ها (عمدتاً گاز طبیعی، کمتر مشتقات نفتی)، یا گاهی اوقات از زغال سنگ (واکنش جابجایی آب) تولید می شود، کارخانه های تولید اوره تقریباً همیشه در مجاورت سایت قرار دارند.

جایی که آمونیاک تولید می شود. اگرچه گاز طبیعی هم مقرون به صرفه‌ترین و هم در دسترس‌ترین خوراک کارخانه آمونیاک است، کارخانه‌هایی که از آن استفاده می‌کنند، به اندازه‌ای که برای تبدیل کل خروجی آمونیاک به اوره لازم است، دی اکسید کربن از این فرآیند تولید نمی‌کنند.

در سال‌های اخیر فناوری‌های جدیدی مانند فرآیند KM-CDR برای بازیابی دی‌اکسید کربن مکمل از گازهای خروجی احتراق تولید شده در کوره اصلاح نیروگاه گاز سنتز آمونیاک توسعه یافته‌اند که به اپراتورهای مستقل اجازه می‌دهد مجتمع های کود نیتروژن برای جلوگیری از نیاز به مدیریت و بازاریابی آمونیاک به عنوان یک محصول جداگانه و همچنین کاهش انتشار گازهای گلخانه ای آنها در جو.

منبع